Published at Frapress.gr. Full article.

Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σύγχρονων Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του San Francisco διοργανώνεται εκεί για 12η συνεχόμενη φορά το εβδομαδιαίο Φεστιβάλ Eλληνικού Kινηματογράφου. Με κύριο στόχο την προώθηση της σύγχρονης ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής, δίνεται η ευκαιρία σε Έλληνες σκηνοθέτες, σεναριογράφους και παραγωγούς να καταστήσουν την δουλειά τους γνωστή και εκτός συνόρων. Πρόκειται για μια αξιέπαινη πρωτοβουλία και προσπάθεια να προβληθεί μέσα από την εκάστοτε κινηματογραφική απεικόνιση ο ελληνικός πολιτισμός, οι παραδόσεις και η ιστορία μας.

Εμείς μιλήσαμε με δύο από τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής του Φεστιβάλ, τον Κλέωνα και την Κατερίνα και τους ευχαριστούμε θερμά για τις κατατοπιστικότατες απαντήσεις τους. 1.Πώς προέκυψε η ιδέα και ποιοι οι στόχοι της διοργάνωσης του San Francisco Greek Film Festival;

ΚΛΕΩΝ : Πριν από 12 χρόνια θέλαμε να κάνουμε κάτι για να μπορέσουμε να μαζέψουμε λεφτά για το πανεπιστήμιο. Δεν θέλαμε όμως να κάνουμε κάτι συνηθισμένο. Θέλαμε να προωθήσουμε την Ελλάδα με έναν διαφορετικό τρόπο πέρα από τον μουσακά και το σουβλάκι που έχουν όλοι στο μυαλό τους. Ένα παιδί λοιπόν, ο Πέτρος Πούλος, σκέφτηκε να οργανώσουμε ένα μικρό Φεστιβάλ φέρνοντας μερικά ελληνικά έργα εδώ στην Αμερική. Το προσπαθήσαμε την πρώτη χρονιά, είδαμε ότι είχε μεγάλη επιτυχία και έτσι το συνεχίσαμε. Εγώ το ανέλαβα την 2η χρονιά και έκτοτε το διοργανώνουμε κάθε χρόνο.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Η ιδέα για το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στην πόλη του San Francisco προέκυψε πριν δώδεκα χρόνια από άτομα σινεφίλ, μέλη του συμβουλίου διαχείρισης της Έδρας Ελληνικών Σπουδών «Καζαντζάκη» του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο. Ο αρχικός στόχος της εκδήλωσης είναι η συλλογή κεφαλαίων (fundraising) που θα διατίθενται στην έδρα Ελληνικών σπουδών. Παράλληλα, η εκδήλωση αυτή, μέσα από τη δύναμη του κινηματογράφου, προβάλλει την κοινωνική, οικονομική, ιστορική και πολιτική εξέλιξη της Ελλάδας και στηρίζει, ενθαρρύνει και χειροκροτεί το κινηματογραφικό ταμπεραμέντο Ελλήνων σκηνοθετών από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Ποια είναι η ανταπόκριση των Ελλήνων δημιουργών σε αυτό σας το εγχείρημα;

ΚΛΕΩΝ: Κάθε χρόνο είναι και καλύτερα. Μας γνωρίζουν σταδιακά οι πιο πολλοί, γιατί δεν κάνουμε άλλωστε και μεγάλες διαφημίσεις. Ήδη έχω λάβει έργα για του χρόνου. Για πρώτη φορά μάλιστα φέτος μπήκαμε μέσα στο filmfreeway.com , ενώ παράλληλα λαμβάνουμε και έργα μέσω της ιστοσελίδας μας. Οπότε, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα στο να βρούμε έργα. Μερικές φορές άλλωστε όταν είναι ένα έργο που προσωπικά μου αρέσει έρχομαι σε επαφή ο ίδιος με τον σκηνοθέτη.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Στα δώδεκα χρόνια δράσης το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό στον κινηματογραφικό κόσμο. Η ανταπόκριση των Ελλήνων δημιουργών είναι εξαιρετικά θερμή κι αμείωτη, κι αυτό φαίνεται από την αύξηση συμμετοχών που έχουμε κάθε χρόνο. Παραδείγματος χάρη, το 2014 είχαμε γύρω στις 130 συμμετοχές ενώ φέτος 240!

Η επιλογή των ταινιών που θα προβληθούν κάθε χρόνο πώς γίνεται;

ΚΛΕΩΝ: Είμαστε 2 άτομα που βλέπουμε όλα τα έργα. Προσπαθούμε και τα βλέπουμε όλα μέχρι το τέλος, ακόμα κι αν τύχει να μην μας αρέσουν. Φέτος πχ, μόνο 3 έργα δεν άντεξα να δω μέχρι το τέλος. Βλέπουμε όλα τα έργα και μετά καθόμαστε, συζητάμε ποιο αρέσει στον καθένα και γιατί το επέλεξε να προβληθεί και αποφασίζουμε. Όταν διαλέγουμε τα έργα προσπαθούμε να έχουμε και μια ποικιλία, δεν είναι μόνο να πούμε διαλέξαμε τα έργα και θα δείξουμε αυτό το θέμα φέτος. Θέλουμε τόσο κωμωδία όσο και δράμα αλλά και κάτι που αποκαλούμε “push the envelope”, που είναι λίγο πιο noir. Θέλουμε επίσης οι θεατές του φεστιβάλ να δουν κάτι που γίνεται στην σύγχρονη Ελλάδα, τώρα. Φέτος είχαμε τόσα πολλά ωραία έργα και συγκεκριμένα πολλές ταινίες μικρού μήκους, που προσθέσαμε μια μέρα μόνο και μόνο για να τις προβάλλουμε. Δεν ξέραμε τι να πρωτοδιαλέξουμε. Δεν μας περιορίζουν άλλωστε οι μέρες. Το μόνο που μας περιορίζει είναι το αν η κινηματογραφική αίθουσα είναι διαθέσιμη και βεβαίως το οικονομικό.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Τις ταινίες τις βλέπουμε εγώ και ο Κλέων, ξεχωριστά ο καθένας. Εγώ κρατώ σημειώσεις. Μετά βρισκόμαστε σε μια μαραθώνια συνάντηση και βγάζουμε το πρόγραμμα. Τα κριτήρια είναι: αισθητική, έμπνευση,ιστορία/πλοκή του έργου και οπτική απόδοση.

Η ανταπόκριση του κοινού; Έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με τα πρώτα χρόνια διοργάνωσης του Φεστιβάλ;

ΚΛΕΩΝ: Η αίθουσα έχει 155 θέσεις και κατά μέσο όρο 85-90% είναι γεμάτη κάθε νύχτα. Υπάρχουν και άτομα που έχουν πληρώσει για όλη την εβδομάδα αλλά δεν έρχονται κάθε μέρα. Υπάρχουν κι άλλα άτομα που μας δίνουν ένα χρηματικό ποσό και μπορούν με αυτά τα χρήματα να έχουν 10 εισιτήρια για κάθε μέρα, και επίσης εμφανίζονται μόνο 2,3 φορές. Σε σχέση με τα πρώτα χρόνια τα άτομα είναι περισσότερα βεβαίως. Όπως συμβαίνει και με τους υποστηρικτές που έχουμε κάθε χρόνο. Γιατί όταν ψάχνεις χορηγούς και τους λες το λειτουργώ εδώ και 12 χρόνια, πρόκειται για θεσμό ουσιαστικά πλέον, είναι πιο εύκολο να το πουλήσεις. Υπάρχουν μάλιστα και πολλά άτομα που μου στέλνουν email και ρωτάνε πότε θα γίνει του χρόνου για να ξέρουν να το βάλουν στο πρόγραμμά τους να μην το χάσουν.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Η ανταπόκριση και συμμετοχή του κοινού έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και από τα διάφορα εργαλεία παροχής σχολίων που έχουμε, έχει να κάνει με την καλύτερη επιλογή ταινιών, με τη παρουσία και συμμετοχή μελών των προβαλλόμενων παραγωγών και των διαφόρων εκδηλώσεων γύρω από το κινηματογραφικό φεστιβάλ.

Ολόκληρη η διοργάνωση στηρίζεται σε εθελοντική εργασία. Προθυμοποιούνται να συνεισφέρουν μόνο άτομα ελληνικής καταγωγής ή υπάρχει ενδιαφέρον και από τους αυτόχθονες;

ΚΛΕΩΝ: Ως επί το πλείστον είναι άτομα από την ομογένεια. Υπάρχουν όμως και ολωσδιόλου ξένοι και Αμερικάνοι που βοηθούν. Πχ, το παιδί που κάνουν την φωνή για το trailer του φεστιβάλ. Γενικά υπάρχουν πολλοί που βοηθούν εφόσον το ζητήσουμε. Κόσμος υπάρχει για να βοηθήσει. Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να βρω κάποιον να με βοηθήσει και μάλιστα αφιλοκερδώς, εφόσον καταλαβαίνουν ότι όλα τα άτομα που λειτουργούν σε αυτό το κάνουν εθελοντικά.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Η διοργάνωση του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε εθελοντική εργασία. Τα άτομα που προθυμοποιούνται να συνεισφέρουν είναι, επί το πλείστον, άτομα Ελληνικής ή Ελληνοαμερικανικής καταγωγής.

Σχετικά με το βραβείο κοινού του Φεστιβάλ, το Astron Award, είναι αναμενόμενα τα αποτελέσματα κάθε χρόνο ή η γνώμη του κοινού εκπλήσσει;

ΚΛΕΩΝ: Νόμιζα ότι προέβλεπα συνήθως σωστά, αλλά τα δύο τελευταία χρόνια δεν περίμενα τα έργα που βγήκαν. Δηλαδή, πρόπερσι βγήκε το “JACE”, ενώ εγώ πίστευα ότι θα έβγαινε το “Αν”. Έτυχε να είναι και οι δύο σκηνοθέτες εδώ εντωμεταξύ, και ο Μενέλαος και ο Χριστόφορος. Ξέρουμε ότι είναι καλά όλα τα έργα, αλλά καμιά φορά το κοινό ψηφίζει με διαφορετικά κριτήρια. Ζητάμε πάντως την γνώμη των θεατών για να βλέπουμε τι άρεσε και να γίνεται όλο και καλύτερο το φεστιβάλ.

Πολύς κόσμος συγκεκριμένα ζητάει να φέρουμε παλιές ελληνικές ταινίες, και γι αυτό πριν 3,4 χρόνια είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα στον Θανάση Βέγγο. Είχε έρθει μάλιστα και ο γιος του, Χάρης, και του απονεμήθηκε βραβείο. Από του χρόνου, σκεφτόμαστε να συμπεριλάβουμε κι ένα ακόμη βραβείο, το οποίο θα δίνεται με βάση την γνώμη της οργανωτικής επιτροπής.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Δίνουμε δυο βραβεία “Astron Award”, ένα για την δημοφιλέστερη ταινία μικρού μήκους και ένα για την δημοφιλέστερη ταινία μεγάλου μήκους. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα αποτελέσματα είναι λίγο πολύ αναμενόμενα με, ίσως μια μικρή παρέκκλιση κι αυτό γιατί, πιστεύω, η επιτροπή του φεστιβάλ, έχουμε πιάσει τον παλμό του κινηματογραφικού μας κοινού.

Ποιοι κατά την γνώμη σας είναι οι λόγοι της περιορισμένης σήμερα ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής;

ΚΛΕΩΝ: Οικονομικοί κυρίως. Παρακολουθώ την αγάπη που έχουν τα παιδιά στην Ελλάδα γι’ αυτή την τέχνη, το πως με τρομακτικά δύσκολες συνθήκες κάνουν τα έργα. Είναι κάτι αξιοθαύμαστο. Κάνουν έργα πανέξυπνα και με πολλή δουλειά παρά τις τόσες δυσκολίες που έχουν. Υπάρχουν βέβαια και διάφοροι νέοι τρόποι που βοηθούν, ιστοσελίδες όπως το Indiegogo και το Kickstarter, αλλά δεν παίρνουν όλοι λεφτά έτσι. Tα έργα όμως γίνονται. Να αναφέρω πως είμαστε ένα από τα πρώτα φεστιβάλ που δεν χρεώνουμε τους σκηνοθέτες και όποιον κάνει την αίτηση. Στα περισσότερα, όταν κάνεις την αίτηση πρέπει να πληρώσεις 10,25 ευρώ ή και παραπάνω. Γιατί αυτό το παιδί, που προσπαθεί να κάνει ένα έργο, να πληρώσει κι άλλα για να το προωθήσει; Είναι κρίμα. Κάποιος μπορεί να έχει ένα καταπληκτικό έργο και να μην έχει τα λεφτά αυτά.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Κατά την γνώμη μου ο λόγος της περιορισμένης ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής σήμερα είναι η έλλειψη χρηματοδότησης και γενικά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος του κινηματογράφου στην Ελλάδα.

Η πλειονότητα ταινιών μικρού μήκους στο Φεστιβάλ πιστεύετε πως συνδέεται με την οικονομική κρίση;

ΚΛΕΩΝ: Και ναι και όχι. Η επιλογή παραγωγής ταινιών μικρού μήκους, ναι μεν έχει να κάνει και με οικονομικούς λόγους, αλλά νομίζω ότι πλέον δίνεται η ευκαιρία σε όλους να γυρίσουν ένα έργο μικρού μήκους, αφού για να το πω πολύ απλοϊκά και με το τηλέφωνο σου μπορείς να γυρίσεις μια ταινία. Τα μικρά έργα άλλωστε μπορεί να είναι πολύ δυνατά. Βλέπεις πόσα πράγματα μπορούν να σου πουν μέσα σε μόλις 10-15 λεπτά. Πολλά πλέον φτάνουν και στα 30-40 λεπτά και το θέμα τους αναλύεται πλήρως και χωρίς να κουράζει. Οπότε νομίζω είναι καλό που βλέπουμε τέτοια έργα κι ας είναι μικρής διάρκειας.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ναι, πιστεύω ότι έχει να κάνει εξ ολοκλήρου με την οικονομική κρίση.

Πολλές ελληνικές ταινίες ,όπως o «Κυνόδοντας», το «Xenia» και άλλες, έχουν διακριθεί τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Πιστεύετε πως ο ελληνικός κινηματογράφος έχει να ζηλέψει από άποψη εφευρετικότητας και αισθητικής από άλλους πιο διαδεδομένους ευρωπαϊκούς κινηματογράφους;

ΚΛΕΩΝ: Όχι, καθόλου! Βλέπεις μια κακή ταινία του εξωτερικού που κοστίζει τουλάχιστον 40,50 εκατομμύρια, ενώ ελληνικά έργα, που δεν νομίζω πως κανένα έχει κοστίσει ποτέ τόσο, και παρόλα αυτά φτάνουν μέχρι και τα Όσκαρ, το Φεστιβάλ των Καννών κλπ. Για να κερδίζουν εκεί σημαίνει ότι δεν μας λείπει τίποτα, ούτε από πλευράς σκηνοθεσίας, ούτε από πλευράς σεναρίου. Αυτό που μας λείπει είναι τα χρήματα και η οργάνωση. Να γίνω πιο συγκεκριμένος. Εγώ προσωπικά ακούω για ένα έργο. Για να βρω το έργο και να έρθω σε επαφή με τον σκηνοθέτη δεν υπάρχει πουθενά κάποιο κοινό σημείο, εκτός από το ελληνικό κέντρο κινηματογράφου και την ταινιοθήκη τις Ελλάδος. Δεν μπορείς να έρθεις εύκολα σε επαφή μαζί τους, παρά μόνο μέσω γνωστών. Είναι κρίμα. Θα βόλευε να υπήρχε κάτι τέτοιο πιο οργανωμένο και επίσημο. Πχ, φέτος θα προβάλλουμε 34 έργα. Θα ήταν καλό να μπορούσα να τα γυρίσω όλα σε ένα κοινό σημείο, αντί να στέλνονται στον κάθε σκηνοθέτη ξεχωριστά.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Πιστεύω ότι ο ελληνικός κινηματογράφος έχει καταφέρει να διαφοροποιήσει τον εαυτό του από τα εμπορευματοποιημένα πρότυπα” του Χόλιγουντ. Βρίσκω την εφευρετικότητα και αισθητική του ελληνικού κινηματογράφου υψηλού επιπέδου και θεωρώ ότι οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις της Ελλάδας έχουν δημιουργήσει ένα εύφορο κλίμα και ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που εμπνέει τους παραγωγούς και σκηνοθέτες.

Τέλος, ποια είναι η γνώμη σας για τις υπερβολικά γραφειοκρατικές διαδικασίες τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένοι σκηνοθέτες προκειμένου να γυρίσουν μια ταινία στην Ελλάδα;

ΚΛΕΩΝ: Άτιμη γραφειοκρατία! Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων είναι όταν ήρθαν να γυρίσουν τον Μέγα Αλέξανδρο στην Ελλάδα και τώρα το Game of thrones στην Ικαρία. Είναι κρίμα γιατί όταν γυρίζεται ένα τέτοιο έργο στην Ελλάδα και ο πιο απλός πολίτης καμιά φορά κερδίζει. Θυμάμαι όταν γυριζόταν το Mamma mia, μέχρι και οι ταξιτζήδες στον Άγιο Κωνσταντίνο ήταν ευχαριστημένοι, γιατί μετέφεραν τα κουτιά και τους εξοπλισμούς της παραγωγής στο αεροδρόμιο. Δεν είναι μόνο οι παραγωγοί του έργου και οι ηθοποιοί αλλά και όλοι οι γύρω παράγοντες που επωφελούνται. Για να μην αναφέρω την διαφήμιση για την Ελλάδα, για το νησί και τις ομορφιές της χώρας. Και είναι κρίμα, γιατί ειδικά παραγωγές όπως το Game of thrones, που το παρακολουθεί πάρα πολύς κόσμος, θα ήταν εξαιρετική διαφήμιση για την χώρα μας. Κι από την άλλη πλευρά αφήνουμε άλλα έργα, όπως το “Γάμος αλά ελληνικά” να γυριστούν στην Ακρόπολη. Δεν υπάρχει καμία λογική.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Είναι λυπηρό που η Ελλάδα δεν έχει συνειδητοποιήσει τα τεράστια έσοδα που μπορεί να αποφέρει η κινηματογραφική παραγωγή στην οικονομία της. Ή εάν τα έχει συνειδητοποιήσει αδρανεί στο να δημιουργήσει τις σωστές υποδομές για να προσελκύσει κινηματογραφικές παραγωγές, που όχι μόνο θα αυξήσουν το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της αλλά θα δημιουργήσουν και περισσότερες θέσεις εργασίας.

Και μερικές φωτογραφίες από τα προηγούμενα χρόνια του Φεστιβάλ!